تدوین مدل بومی عوامل اقتصادی بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار زیر پوشش کمیته امداد کشور ایران درسال1395

هدف پژوهش تدوین و بررسی برازش مدل بومی عوامل اقتصادی ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار بود. جامعه آماری زنان سرپرست خانوار مددجوی کمیته امداد در سال 1395 به تعداد 520,962 نفر و متخصصان ازدواج بود که نمونه گیری در بخش کیفی تا سرحد اشباع و در بخش کمی بر اساس فرمول10 -20 برابری معادلات ساختاری برای زنان مطلقه 860 نفر و زنان بیوه 740 نفر تعیین شد و به روش سهمیه طبقه ای متناسب با حجم بصورت تصادفی انتخاب و جایگزین شدند . پژوهش در مرحله کمی از نوع مطالعات توصیفی– تحلیلی با نرم افزار Amos22 و Spss24 و با روش های تحلیل معادلات مدل ساختاری انجام گرفت. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه عوامل بومی بازدارنده ازدواج مجدد بود که با تحلیل عاملی روایی (> p 0,90) و پایایی ضریب آلفای کرنباخ ، > p 0,70 داشت سپس به صورت میدانی جهت بررسی برازش مدل تدوین شده اجرا شد. یافته های بخش کیفی: اطلاعات سه سویه سازی شد و با کدگذاری سیستماتیک تحلیل شد و مدل بومی عوامل اقتصادی بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست بر اساس نتایج فوق و استنباط محقق و مشورت با متخصصین ذیربط تدوین گردید. یافتهای بخش کمی: تجزیه و تحلیل یافته های کمی پژوهش نشان داد که مدل بومی ارائه شده (به روش کیفی) عوامل بازدارنده ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار با داده های میدانی ضریب تعیین 0,04> برازش داشت و مدل مفهومی بومی تدوین شده در مرحله کیفی مورد تایید قرار گرفت. و بین متغیر مستقل پژوهش با متغیر وابسته رابطه معناداری وجود دارد .(Sig ≥ 0/05) عوامل اقتصادی بر میزان آمادگی برای ازدواج مجدد زنان سرپرست خانوار مددجوی امداد موثر بود میانگین میزان بازدارندگی ازدواج مجدد برای عوامل اقتصادی کمتر از متوسط است.

Keywords:

عوامل اقتصادی بازدارنده ازدواج مجدد , زنان سرپرست خانوار , آمادگی برای ازدواج مجدد , مدل بومی