حجت اله خدری غریب وند - دانشجوی مرتع داری
سیدمحسن حسینی - دانشیار گروه جنگلداری
حمزه نور - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری
مهدی قاسمی - کارشناس مرتع و آبخیزداری

جابهجایی و تحرک فصلی عشایر، برخورداری آنها را از امکانات و خدمات زیر بنایی بهداشتی- فرهنگی و آموزشی محدوده کرده است و نسبت به جوامع روستایی و اسکان یافته در وضعیت نامساعدتری قرار داده است. بهگونهای که این جوامع در چنبره محدودیتهای طبیعی قرار گرفته اند و عواملی متعددی عرصه زندگی را بر آنها تنگ کرده است. بطوریکه در صورت وقوع بلایای طبیعی، خسارت و اثرات بیشتری بر این جوامع خواهد گذاشت. سازمان امور عشایر کشور با هدف توسعه جامعه عشایری و خدمات رسانی بهتر به این بخش از جمعیت، برقراری تعادل دام و مرتع و جلوگیری از تخریب بیش از پیش منابع مرتعی در دو برنامه دوم و سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور برنامه های اسکان را در دستور کار خود قرار داد. منطقه بازفت (زیست بوم دور کی یاب) از مناطق عشایری 5 گانه استان چهارمحال و بختیاری جهت مطالعه و بررسی و تحلیل امکانات وخدمات کانون های اسکان انتخاب شد. از سه شهرک مازه سوخته، شرمک و چپد 50 نفر انتخاب شد سپس مبادرت به مطالعه میدانی، انجام مصاحبه و تکمیل پرسشنامه گردید. نتایج نشان می دهد علی رغم پتانسیل و امکانات بالقوه مناطق عشایری، خدمات ارائه شده رضایت مردم را فراهم نکرده است. وضعیت حال وجود فاصله طبقاتی جوامع را در ساختار موجود در پی دارد که با توجه به روند رو به رشد توسعه، چندان خوشایند نمی باشد. بهره مندی از امکانات موجود جهت حیات و معیشت پایدار حق مردم و ارائه خدمات وظیفه دولت است.

امکانات وخدمات، اسکان عشایر، توسعه پایدار،