پروانه پاکزار - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
صالح طباطبائی وکیلی - دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
مرتضی مموئی - استاد، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی
جمال فیاضی - دانشیار، گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تزریق هورمونهای PMSG و GnRH بر عملکرد تولیدمثلی میشهای عربی در فصل تولیدمثل بود. برای این منظور، تعداد 75 راس میش عربی بالغ و سالمدر قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار آزمایشی با 15 راس میش در هر تیمار تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: -1 بدون استفاده از اسفنج پروژسترون داخل مهبلی و بدون تزریق هورمونی با جفتگیری طبیعی (شاهد)، -2 استفاده از اسفنج پروژسترونی داخل مهبلی به مدت 14 روز، بدون تزریق هورمونی و جفتگیری طبیعی پس از خروج اسفنج پروژسترونی، -3 استفاده از اسفنج پروژسترونی داخل مهبلی به مدت 14 روز، تزریق 500 واحد بین المللی هورمون PMSG همزمان با برداشت اسفنج پروژسترونی و جفتگیری طبیعی، -4 استفاده از اسفنج پروژسترونی داخل مهبلی به مدت 14 روز، تزریق 100 میکروگرم هورمون GnRH همزمان با برداشت منبع پروژسترونی و جفت-گیری طبیعی، -5 استفاده از منبع پروژسترونی داخل مهبلی به مدت 14 روز، تزریق 500 واحد بین المللی هورمون PMSG و 100 میکروگرم هورمون GnRH همزمان با برداشت منبع پروژسترونی و جفتگیری طبیعی. پس از خارج کردن اسفنج پروژسترونی، قوچ های عربی سالم به گله وارد شدند. نتایج نشان داد که نرخ چندقلوزایی میش های عربی بین گروه شاهد و تیمارهای آزمایشی اختلاف آماری معنیداری نداشت (P> 0/05)؛ اما از نظر عددی بیشترین نرخ دوقلوزایی در تیمار دریافت کننده اسفنج همراه با PMSG مشاهده شد.

نرخ تزاید، گونادورلین، گوسفند، eCG