امیر اعلایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه گیلان، رشت
عبداله حاتم زاده - استاد، گروه علوم باغبانی، دانشگاه گیلان، رشت

درختچه توری با نام علمی Lagerstroemia indica L. از جمله گیاهان زینتی زیبا و پر کاربرد در فضای سبز میباشد. با توجه به اینکه ازدیاد این گونه گیاهی به روش بذر، باعث تفرق صفات میشود، بنابراین برای تکثیر و پرورش گیاهان مشابه با پایه مادری از روش قلمه زنی استفاده میگردد. به منظور دستیابی به مناسبترین غلظت هورمون اکسین بر ریشه زایی قلمه های درختچه توری، آزمایشی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. فاکتور های آزمایشی شامل هورمون ایندول بوتیریک اسید (IBA) در چهار سطح ( 0 ، 1000، 2000، 4000میلیگرم بر لیتر) و هورمون نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظتهای 0 ، 1000، 2000 و 4000 میلیگرم بر لیتر بود. صفات مورد بررسی شامل درصد ریشه زایی، طول بلندترین ریشه، وزن تر و خشک ریشه بود. نتایج به دست آمده اختلاف معنیدار تیمارهای آزمایشی را در سطح احتمال 0/01 نشان داد. بیشترین درصد ریشهزایی را تیمار 4000 میلیگرم در لیتر 2000 + NAA میلیگرم در لیتر IBA داشت. بیشترین طول ریشه در تیمار4000 میلیگرم در لیتر 1000 + NAA میلیگرم در لیتر IBA مشاهده شد. در مجموع با توجه به صفات بررسی شده برهمکنش هورمون4000 میلیگرم در لیتر NAA و هورمون 2000 میلیگرم در لیتر IBA موثرترین تیمار برای ریشهزایی درختچه توری بود. بنابراین بهترین نتیجه را جهت تکثیر سریع و حداکثری قلمه ها در بر خواهد داشت.

ایندول بوتیریک اسید، نفتالین استیک اسید، قلمه، طول ریشه