مهندسی ژنتیک نخود برای ایجاد مقاومت به علفکش گلایفوسیت

ایران دارای طیف گسترده ای از تغییرات دما و مناطق اقلیمی است که امکان تنوع زیاد گونههای علف هرز در سراسر کشور را فراهم میکند. در بین حبوبات، نخود در رقابت با علفهای هرز بسیار حساس میباشد. رقابت با علفهای هرز باعث کاهش عملکرد وکاهش کیفیت محصول نیز میشود. برای حل این مشکل تولید گیاهان مقاوم به علفکشهای غیرانتخابی مانند گلایفوسیت که اثرات مضری بر روی سلامت انسان و محیطزیست ندارند مفید میباشد لذا در بررسی حاضر، از باکتری آگروباکتریوم تومی فاشینس (Agrobacterium tumefaciens) سویه LBA4404 استفاده شد. این باکتری حاوی پلاسمید pBI121 حاوی ژن موتاسیون یافته epsps اشرشیاکلی برای ایجاد مقاومت به علفکش گلایفوسیت میباشد که ژن nptII نیز به عنوان ژن گزینشگر تحت پیشبر 35S در آن تعبیه شده است و به منظور تراریزش گیاه نخود استفاده شد. محورهای جنینی نخود پس از همکشتی با سوسپانسیون باکتری به مدت 3روز در محیط همکشتی B5 و پس از آن بهمنظور باززایی به محیط کشت MS به همراه غلظت مناسبی از هورمونهای BAP، Kin و NAA منتقل گردید. درنهایت پس از گزینش های متوالی با استفاده از آنتی بیوتیک کانامایسین و ریشه زایی و استقرار گیاهان T0 در محیط هیدروپونیک با انجام آزمون PCR، 15گیاه ژن اختصاصی epsps و ژن nptII را تکثیر کردند و تراریزش آنها تایید شد.

Keywords:

اگروباکتریوم تومی فاشینس , انتقال ژن , epsps , nptII