اثر دما، بسته بندی و مدت انبارمانی بر کیفیت پس از برداشت موسیر ایرانی (توده همدان)

تحقیق حاضر به منظور بررسی اثرات متقابل دما، زمان و نوع بسته بندی بر عمر انبارمانی پیازهای موسیر توده همدان تحت 4 دمای انبارمانی 5)، 10، 15 و 20 درجه سلسیوس)، در قالب دو شکل بسته بندی توری پلاستیکی و جعبه دربدار در قالب طرح اسپیلت فاکتوریل انجام شد. طی 120 روز انبارمانی در سه مرحله روزهای 1)، 60 و (120 انبارمانی، موسیرها از نظر شاخصهای فیزیکوشیمیایی شامل ویتامین ث، اسید پیروویک، فنل کل، افت وزن، پهاش و میزان مواد جامد محلول مورد سنجش قرار گرفتند. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که تیمار دمایی 20 درجه سلسیوس بهترین و پس از آن به ترتیب تیمار دمایی 15، 5 و 10 درجه سلسیوس مناسبترین انبارها جهت نگهداری موسیر ایرانی بهشمار میرود. در طی انبارمانی میزان افت وزن، پ هاش و مواد جامد محلول روند افزایشی و میزان ویتامین ث، اسید پیروویک و فنل کل کاهش یافت. نتایج این پژوهش به آگاهی بیشتر در جهت نگهداری گیاه موسیر ایرانی در مرحله پس از برداشت و کمک به کاهش ضایعات انباری و همچنین دسترسی بهتر به این محصول و حفظ توده های بومی و در معرض خطر انقراض مینماید.

Keywords:

جعبه دربدار , توری پلاستیکی , شاخصهای فیزیکو شیمیایی , حفظ توده های بومی