رقیه اشرفی یورقانلو - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه فنی و حرفه ای ارومیه
هاله همتی - مربی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه فنی و حرفه ای ارومیه

امروزه اکثر مواد مورد استفاده برای بسته بندی مواد غذایی، مواد زیست تخریب ناپذیر هستند که سبب ایجاد مشکلات محیطی جدی شده اند پلیمری نفتی به دلیل قابلیت شکلپذیری آسان، قیمت ارزان، سبکی، مقاومت شیمیایی بالا، تنوع خواص فیزیکی، قابلیت درزبندی به وسیله حرارت، چاپپذیری خوب و فرآیند تولید آسان به طور گسترده در صنایع بسته بندی مورد استفاده قرار میگیرند. این مواد علاوه بر مزایای زیاد، محدودیت هایی نیز دارند. آلودگی ناشی از پلاستیک های سنتزی تولید شده از مشتقات نفتی و مشکلات ناشی از روش های مختلف آلودگیزدایی مانند دفن کردن، سوزاندن و بازیافت آنها توجه پژوهشگران را طی سالهای اخیر به امکان استفاده از پلیمرهای طبیعی زیست تخریبپذیر در تولید مواد بسته بندی معطوف کرده است. نیاز جهانی به پلاستیک های زیستی رو به افزایش است که علت اصلی آن افزایش شدید قیمت گاز و نفت خام میباشد. عوامل مهم دیگر عبارتند از: تقاضا مصرف کنندگان به محصولات سازگار با محیط زیست، افزایش تولید پلاستیک های زیستی مخصوصا پلی لاکتیک اسید PLA و وجود فشارهای سیاسی و قوانین موجود برای کاهش پلاستیک های تخریبناپذیر. همچنین فشارهای دیگری نه فقط از سمت صنعت پلاستیک سازی بلکه از سوی دولتها برای محدود کردن دفن انواع زباله در خاک، نیاز به مدیریت بازیافت ضایعات به طرق دیگر را افزایش میدهند.

آلودگی، بسته بندی، زیست تخریب پذیر