تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس اسطوخودوس بر باکتریهای لیستریا مونوسیتوژنز و سالمونلا تیفی

از جمله راه های حذف یا کاهش رشد میکروارگانیسم های بیماریزای عامل فساد و مسمومیت غذایی و همچنین افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی، استفاده از نگهدارندهها میباشد. با توجه به اثرات مضر نگهدارنده های شیمیایی بر سلامت انسان، در سالهای اخیر مطالعات فراوانی در خصوص جایگزینی نگهدارندههای طبیعی با این مواد صورت گرفته است. در میان نگهدارنده های طبیعی، اسانسهای گیاهی و اجزای تشکیل دهنده ی آنها دارای اثرات شناخته شده ضدمیکروبی هستند. در این پژوهش، اسانس اسطوخودوس با روش تقطیر با آب و کلونجر استخراج شد. اثر ضدباکتریایی اسانس اسطوخودوس به روشهای تعیین حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی بر باکتریهای لیستریا مونوسیتوژنز و سالمونلا تیفی بررسی شد. برای تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی اسانس اسطوخودوس از روشهای میکرودایلوشن براث و پورپلیت استفاده شد. نتایج نشان داد که حداقل غلظت بازدارندگی برای باکتریهای سالمونلا تیفی و لیستریا مونوسیتوژنز به ترتیب 4 و 2 میلیگرم بر میلیلیتر و حداقل غلظت کشندگی برای هر دو باکتری بیشتر از 512 میلیگرم بر میلیلیتر بود.

Keywords:

میکروارگانیسم بیماریزا , اسانس اسطوخودوس , میکرودایلوشن براث , شرایط برون تنی.