سعید سهیلی - استادیار گروه مکانیک، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
رضا مردان پور فریمان - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مکانیک، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

این مقاله به بررسی و ارزیابی معیار راحتی بر کاربران اتوبوس شامل راننده و مسافر در وسط اتوبوس و مسافر در انتهای اتوبوس می پردازد. معیار شتاب موثر در دو نوع جاده تصادفی ارزیابی و با معیار استاندارد مقایسه شده است. برای یافتن پاسخ معادلات حرکت حاکم بر سیستم اتوبوس در دو نوع زبری جاده از روش عددی نیومارک خطی در نرم افزار متلب استفاده شده و اتوبوس در سرعت های 90Km/h و 100Km/h و 110Km/h بررسی شده است. با تغییر ضرایب سفتی و میرایی برای صندلی راننده و مسافر 1 و 2 که در موقعیت های مکانی متفاوتی نسبت به هم قرار دارند، مشاهده می شود که شدت نوسانات و تاثیر آن بر روی معیار شتاب موثر وزنی با خواص و ساختار صندلی آنان مرتبط می باشد. از معیار شتاب موثر برای راحتی کاربران با کمک الگوریتم ژنتیک در امر یافتن ضریب سفتی و میرایی استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که صندلی های با ضریب سفتی بالا و ضریب میرایی پایین، افزایش معیار شتاب موثر وزنی را به همراه داشته اند در حالی که انتخاب ضریب سفتی پایین و ضریب میرایی بالا می تواند موجب بهبود معیار شتاب موثر با توجه به شاخص استاندارد گردد.

معیار شتاب موثر، ضریب سفتی، ضریب میرایی، روش نیومارک، الگوریتم ژنتیک