طرح حفظ و احیای محدوده شهری کوی گلستان سبزوار با رویکرد توسعه پایدار

بافت های قدیمی به عنوان بخش های مهمی از شهر نشان دهنده هویت شهر هستند. هسته قدیمی شهر سبزوار نیز مانند سایر شهرها، با گذر زمان به مکانی ساختار گسیخته تبدیل شده است. توسعه تار عنکبوتی شهر سبزوار موجب فراموشی بافت مرکزی شهر شده و صرف هزینه های بسیار برای احداث شهرک ها و محلات می شود. در صورت توجه به ظرفیت های توسعه محله ای هم می توان موجب پویایی و سرزندگی محلات قدیمی شد و هم با استفاده از الگوی توسعه پایدار شهری از تخریب اراضی مساعد کشاورزی وتحمیل هزینه های گزاف جلوگیری کرد.با توجه به ماهیت موضوع و مولفه های مورد بررسی، رویکرد توسعه پایدار در بهسازی بافت های فرسوده در محدوده مورد مطالعه یک روش توصیفی – تحلیلی خواهد بود. علاوه بر این، به منظور تقویت پایه های نظری و دقت در گردآوری اطلاعات از روشهای مطالعه اسناد و مدارک برای شناخت مفاهیم توسعه پایدار استفاده شده است. در ادامه با انجام مطالعات میدانی و شناخت ویژگی های منطقه مورد مطالعه (بافت فرسوده محله کوی گلستان سبزوار) در ابعاد مختلف، معیارهای اصلی رویکرد توسعه پایدار در بهسازی بافت های فرسوده برای مطالعه حاضر انتخاب شدند . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه راهبردهای بهبود بافت فرسوده کوی گلستان با توجه به کیفی بودن اطلاعات با بهره گیری از تلفیق swot و از طریق نرم افزار، پس از تجزیه و تحلیل های کیفی، راهبردهای برتر برای چگونگی مداخله در بافت فرسوده شهر سبزوار( کوی گلستان) با توجه به اولویت های وزنی تعیین شده است.

Keywords:

بافت فرسوده , بازآفرینی شهری , بهسازی , نوسازی , احیا و توسعه پایدار