شکوفه ترکاشوند

زمینه و هدف: هوش هیجانی یکی ازعوامل موفقیت در محیط های آموزشی، حرفه ای و روابط اجتماعی است. که با رشد و پرورش آن آثار مطلوبی بر جنبه های فردی و میان فردی و عملکرد افراد خواهد داشت. یکی از آثار مثبت آن رشد شخصی و خودکارآمدی مثبت افراد در سازمان ها است. این مطالعه با هدف تعیین بررسی نقش هوش هیجانی برخودکارآمدی عمومی ماماها شاغل در بیمارستان تامین اجتماعی البرز شهر کرج بود.روش تحقیق: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی با استفاده ازنمونه گیری تصادفی ساده 40 نفر از ماماها با استفاده از دو پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (EQ-i) ،پرسشنامه خودکارآمدی شرر و مادوک (1982) ، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:بر اساس نتایج رگرسیون، زیرمولفه های هوش هیجانی شامل هوش هیجانی درون فردی (p=0/032)، هوش هیجانی سازگاری(p=0/072)،هوش هیجانی خلق عمومی(p=0/006)، بصورت و مثبت و معنی داری خودکارآمدی عمومی را پیش بینی می کند و اثر افزایشی دارند در حالی که زیرمولفه های هوش هیجانی بین فردی (p=0/144)و مدیریت استرس(p=0/987) ارتباط معنی داری نداشتند. با توجه به مقدار2R تطبیق یافته ، مدل رگرسیون تایید شده 12درصد از تغییرات خودکارآمدی عمومی توسط زیرمولفه های هوش هیجانی توضیح داده می شودنتیجه گیری: نتایج نهایی نشان داد که بین هوش هیجان و خودکارآمدی عمومی ارتباط مستقیمی وجود دارد. لذا با برنامه ریزی همه جانبه در زمینه رشد و پرورش هوش هیجانی در پرسنل مامایی می تواند به رشد شخصی و خودکارآمدی عمومی آنها منجر شده و این موجب افزایش بهره وری ماماها و رضایت هرچه بیشتر بیماران و در نهایت ارتقاء سطح سلامت جامعه می گردد.

هوش هیجانی،خودکارآمدی عمومی، مامایی