مریم کریمی نظر - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی دانشگاه زابل
ابوالفضل مساعدی - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
اکبر فخیره - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه زابل

به منظور تعیین تغییراتی که در عوامل اقلیمی در طی زمان بوجود میآیند و باعث ایجاد دورههای ترسالی و خشکسالی میشوند استفاده از مدل یکی از بهترین راهکارها میباشد. در این مقاله با استفاده از مدل اسکالوگرام بر اساس دوازده عامل جوی (حداکثر مطلق دما، حداقل مطلق دما، متوسط حداکثر دمای سالانه، متوسط حداقل دمای سالانه، مجموع بارش سالیانه، حداکثرمطلق بارش 24 ساعته، تعداد روزهای بارندگی، تعداد روزهای یخبندان، حداکثر مطلق رطوبت نسبی، حداقل مطلق رطوبت نسبی، متوسط تبخیر وتعرق و متوسط سرعت باد) در طی یک دوره آماری 12 ساله سالهای 1385-1374 میزان شدت خشکسالی برای منطقه زابل که در طی چند سال گذشته متحمل خشکسالی شدیدی بوده تعیین گردید. نتایج نشان میدهند که همیشه کم بارشترین سال مصادف با شدیدترین خشکسالی نمیتواند باشد و نقش عوامل دیگر نیز در این میان موثر خواهد بود. نتیجه این تحقیق بر اساس آمار هواشناسی ایستگاه زابل نشان دهنده وقوع شدیدترین خشکسالی در سال 1380 بوده و مرطوبترین سال 1376 میباشد. همچنین درجه حرارت و تبخیر و تعرق از مهمترین عوامل مؤثر بر وقوع خشکسالی در منطقه مورد مطالعه می باشند.

عوامل اقلیمی، خشکسالی، ترسالی، مدل اسکالوگرام، زابل