رابطه باورهای هوشی با کمال گرایی و شادکامی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای هوشی با کمال گرایی و شادکامی نوجوانان انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش توصیفی_ مدل های همبستگی بود.جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه نوجوانان دبیرستانهای منطقه 4 زنجان بود. حجم نمونه پژوهش حاضر به تعداد 30 نفر، بصورت در دسترس از یکی از مدارس این منطقه انتخاب شد.شرکت کنندگان پژوهش به پرسشنامه های باورهای هوشی دوپی را و مارینه (2005) ،کمال گرایی تری شورت و همکاران(1995) و شادکامی آکسفوردپاسخ دادند.نتایج با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس اطلاعات ، باورهای هوشی ذاتی به اندازه 7/47 بر کمال گرایی مثبت،4/34 بر کمال گرایی منفی و 8/16 بر شادکامی تاثیر گذار بوده است و باورهای هوشی افزایشی به اندازه 6/43 درصد بر کمال گرایی مثبت، 9/37 بر کمال گرایی منفی و 3/19 بر شادکامی تاثیر داشته است و از انجایی که مقدار سطح معنی داری برای این متغیر هااز 05/0 کمتر بوده است ، لذا این نتیجه حاصل می شود که این تاثیر معنی دار بوده است و فرضیه تایید می شود. افراد دارای باورهای هوشی افزایشی ،هوش را کیفیتی انعطاف پذیر و قابل افزایش می دانند و پیوسته نسبت به رشد و توسعه ی توانایی های خود در همه جوانب زندگی در تکاپو هستند.

Keywords:

باورهای هوشی ذاتی , باورهای هوشی افزایشی , کمال گرایی مثبت , کمال گرایی منفی , شادکامی