نگاهی جامعه شناختی به کنش گفتار انتقاد در زبان فارسی
عنوان مقاله: نگاهی جامعه شناختی به کنش گفتار انتقاد در زبان فارسی
شناسه ملی مقاله: JR_JLRZ-10-27_002
منتشر شده در شماره 27 دوره 10 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JLRZ-10-27_002
منتشر شده در شماره 27 دوره 10 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
نورالدین یوسفی - رازی
سامان عبادی - رازی
فرخنده پورسیاه - مدرس دانشگاه فرهنگیان
خلاصه مقاله:
نورالدین یوسفی - رازی
سامان عبادی - رازی
فرخنده پورسیاه - مدرس دانشگاه فرهنگیان
زبان، تجلی گاه فرهنگ و افکار افراد یک جامعه است و با بررسی زبان می توان به مطالعه رابطه متقابل زبان، تفکر و فرهنگ دست یافت و از نظام فکری و فرهنگی یک جامعه آگاه شد. بر این مبنا، این پژوهش بر آن است تا به بررسی کنش گفتار انتقاد در زبان فارسی بپردازد. مقاله حاضر، به بررسی این راهبردها در کنش گفتار انتقاد میپردازد. به این منظور، از آزمون تکمیل گفتمان استفاده شد و پاسخهای جمع آوریشده از 200 شرکت کننده، با استفاده از چهارچوب راهبردهای بیان و تعدیل انتقاد گوئن (Nguyen, 2005, 2013) مورد واکاوی و تحلیل قرار گرفت. شیوه انتقاد، به موقعیت و فاصله اجتماعی و نیز جنسیت افراد شرکت کننده در تعامل بستگی دارد، اما جنسیت تاثیر بر نحوه بیان و تعدیل انتقاد در مقایسه با دو متغیر دیگر بیشتر است. بررسی ارتباط جنسیت و راهبردها نشان میدهد که این کنش گفتار در بین زنها بیشتر از مردها تعدیل میشود. یافتههای پژوهش نمایانگر است که انتقاد برخلاف دیدگاه رایج، همیشه یک کنش گفتار منفی نیست. بلکه افراد در تعاملهای اجتماعی می توانند با استفاده از کنش گفتارهای دیگر مانند تعارف، تعریف، عذرخواهی و تعدیلکنندههایی مانند خوشزبانیها و توجیهکنندهها تاثیر منفی این کنش گفتار را کاهش دهند، به گونه ای که انتقاد مفید بوده و در بین آنها همبستگی[1] ایجاد کند. از یافتههای پژوهش می توان در بررسیهای تطبیقی بینافرهنگی و مسائل آموزش زبان بهره گرفت. [1] solidarity
کلمات کلیدی: کنش گفتار انتقاد, تعدیل, فاصله اجتماعی, موقعیت اجتماعی, گویشوران زبان فارسی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/871303/