جواد زارع - دانشگاه کوثر بجنورد
زهرا کیوانلوشهرستانکی - دانشگاه صنعتی اسفراین

هدف از انجام این پژوهش پیکره­محور، بررسی چگونگی جداسازی مطلب ­های بااهمیت از کم­اهمیت در ارائه­ های علمی انگلیسی و فارسی است. مقاله حاضر کوشیده­است تا نشانگرهای مطالب­ بااهمیت را از نظر نقشی که در ارائه دارند، دسته­بندی نماید. به این منظور، از روش تحقیق ترکیبی بهره گرفته شده­است. به منظور یافتن نشانگرهای مطلب­های بااهمیت، 160 ارائه در پیکره بیس و 60 ارائه در پیکره فارسی سخن، موردبررسی قرار گرفت. سپس این نشانگرها از لحاظ نقشی که در ارائه داشتند، گروه­بندی شدند. یافته­ های پژوهش نشان داد در سخنرانی­های علمی، مجزا کردن مطلب­ های بااهمیت از کم­اهمیت- بدون درنظر گرفتن گونه زبانی انگلیسی یا فارسی، با تکیه بر پنج نقش کلامی سازمان دهی کلام ، تعامل با مخاطب ، پوشش موضوع ، وضعیت مطلب ، و ارتباط با امتحان انجام می­گیرد. علاوه بر این، جداسازی مطلب­های بااهمیت از کم اهمیت صرفا با تکیه بر یک نقش کلامی صورت نمی­گیرد. افزون بر این، نشانگرهای نمایاننده موضوع، اهمیت مطلب را فقط به صورت ضمنی نشان می­دهند. همچنین، تعامل با مخاطب بیشترین فراوانی را در بین نشانگرهای اهمیت مطلب­ها در ارائه­ های انگلیسی و فارسی به خود اختصاص داده­است. به طور کلی، یافته­ های این مقاله نشان داد، برای مجزا کردن مطلب­ های بااهمیت از کم­اهمیت در ارا ئه­ های انگلیسی و فارسی باید کلام را به سوی مخاطب سوق داد. به بیان روشن­تر، ارائه­ دهنده ­ها بیشتر تمایل دارند برای تاکید بر مطلب­ های بااهمیت با مخاطب تعامل ایجاد کنند.  

واژه­های کلیدی: مطلب­ های بااهمیت, نقش در کلام, پیکره, پیکره ­محور, ارائه علمی انگلیسی, ارائه علمی فارسی