نقش وتیور (Vetiver Grass) در کنترل فرسایش خاک

مدیریت بقایای گیاهی با تاثیر گذاری بر خواص فیزیکی، شیمیائی و بیولوژیکی خاک، رشد گیاه زراعی را نیز تحت تاثیر قرار می دهند. ثبات بقایای گیاهی در منطقه از جمله موارد حائز اهمیت در امر مدیریت بقایای گیاهی است که تحقیقات انجام شده در اغلب کشور های دنیا که گونه Vetivera zizanioides در آن رشد و نمو دارد نشان داده که در صورت کشت این گونه به حالت نوارهای موازی بر روی دامنه می تواند از حرکت بقایای گیاهی در اثر نیروی رواناب و فرسایش جلوگیری نموده و به حفظ حاصلخیزی و هوموس خاک کمک کند. این گونه بومی مناطق حاره ای آسیا می باشد ولی در مناطق حاره ای هر دو نیم کره یافت می شود و به خشکی و آفات مقاومت بالایی دارد. با توجه به اهمیت و کاربرد گسترده این گونه در زمینه های کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست می بایست زمینه آزمایشات و کشت این گونه جهت سازگاری در نقاط مختلف ایران فراهم شود. گونه Vetiveria zizonioides به لحاظ میدان اکولوژی وسیعی که دارد می بایستی در اراضی با تنوع زیستی کم یا فاقد تنوع زیستی به عنوان بوم گسترد کشت شود. علف وتیور به علت ویژگی خاصی که در ریشه و شاخ و برگ آن وجود دارد برای اصلاح و احیاء اراضی که تخریب شده اند بکار گرفته میشود، در خیلی از مناطق دنیا از جمله آمریکای جنوبی، چین، هندوستان، آفریقا، مالزی و تایلند از کشت این گیاه جهت جلوگیری از فرسایش خندقی در قسمت هدکت خندق ها و نیز حفاظت از حاشیه آبراهه ها بهره می جویند.

Keywords:

علف وتیور , Vetivera zizanioides , حفاظت خاک , فرسایش