کاهش واکه ای در لهجه کرمانی
عنوان مقاله: کاهش واکه ای در لهجه کرمانی
شناسه ملی مقاله: JR_LS-4-6_004
منتشر شده در شماره 6 دوره 4 فصل در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_LS-4-6_004
منتشر شده در شماره 6 دوره 4 فصل در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
وحیده ابوالحسنی زاده - استادیار زبانشناسی دانشگاه شهیدباهنر کرمان، کرمان، ایران
انیس معصومی - دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
وحیده ابوالحسنی زاده - استادیار زبانشناسی دانشگاه شهیدباهنر کرمان، کرمان، ایران
انیس معصومی - دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
هدف از این مقاله، مطالعه کاهش واکه ای در واکه های لهجه کرمانی است. کاهش واکه ای فرایندی است که در هجای بی تکیه رخ می دهد و طی آن واکه ها به سوی واکه هایی دیگر گرایش می یابند. برای بررسی کاهش واکه ای در این لهجه، از 10 گویشور لهجه کرمانی (5 زن و 5 مرد) خواسته شد که 24 واژه (که در 12 واژه، واکه ها در هجای تکیه بر و در 12 واژه دیگر همان واکه ها در هجای بی تکیه قراردارند) را سه مرتبه تکرار کنند. صدای این افراد توسط میکروفون شور ضبط شده و به وسیله نرم افزار پرت مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. برای هر واژه یک شبکه متنی ساخته شد. سپس، مقادیر دیرش، بسامد سازه های اول، بسامد سازه های دوم و بسامد پایه واکه ها در هجاهای تکیه بر و بی تکیه اندازه گیری شد و تاثیر تکیه بر این متغیرها مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج نشان داد که بسامد پایه و دیرش واکه ها در هجای بی تکیه کاهش می یابد. در مجموع می توان نتیجه گرفت که بسامد سازه اول تمامی واکه ها و بسامد سازه دوم واکه های [ɑ, e, o, u] در هجای بی تکیه به سوی بسامد سازه اول و بسامد سازه دوم واکه شوا گرایش دارند. همچنین نتایج گویای آن است که کاهش واکه ای در لهجه کرمانی مرکزگرا است.
کلمات کلیدی: بسامد پایه, بسامد سازه اول, بسامد سازه دوم, دیرش کاهش واکه ای
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/871870/