نگاهی به هنجارگریزی در شعر نیما
عنوان مقاله: نگاهی به هنجارگریزی در شعر نیما
شناسه ملی مقاله: JR_LSJ-5-7_004
منتشر شده در شماره 7 دوره 5 فصل در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_LSJ-5-7_004
منتشر شده در شماره 7 دوره 5 فصل در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
یدالله بهمنی مطلق - دانشیار زبان و ادبیات فارسی/دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
مریم سیوندی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی/دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
خلاصه مقاله:
یدالله بهمنی مطلق - دانشیار زبان و ادبیات فارسی/دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
مریم سیوندی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی/دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
پیامهای بسیاری در ادبیات، وجود دارد که قواعدصرفی و نحوی را در زبان مخدوش میسازد. شکستن یا گذر از این قواعد، مخاطب را متوجه پیام جدیدی میسازد. زبان ادبی معمولا به طور آگاهانه و عمدی، از هر قاعدهای فراتر میرود و به این اعتبار، شاید بتوان ادبیات را به معنای گریز از اقتدار زبان و انقلاب مداوم زبان خواند و شعر را گذر از یک معنا به معناهای بیشمار. از طریق هنجارگریزی درمییابیم، شاعر با استفاده از این شگردها و فنون، چه اندازه در ایجاد حس و حال تازه، انسجام بیشتر بخشیدن به شعر، نظاممندسازی بهتر آن، تقویت بعد موسیقایی و تاثیرگذاری عمیقتر آن موفق بوده است. فراهنجاری دستوری، هنجارگریزی، نحوستیزی، کژتابی، عدول از هنجار و برجستهسازی، اصطلاحاتی است که طی چند دهه اخیر به محافل ادبی و متون نقد ادبی راه یافته است. مقاله حاضر، نگاهی دارد به انواع هنجارگریزی در 23 شعر نیمایوشیج و بر آن است که با تعریف این اصطلاحات و ارائه نمونهها و مصداقهای عینی از اشعار این شاعر صاحبسبک ایران، کارکردهای این پدیده را به شیوهای توصیفی - تحلیلی نشان دهد و میزان خلاقیت شاعر را در آفرینشهای زبانی بررسی نماید.
کلمات کلیدی: نیما یوشیج, هنجارگریزی, صورت گرایی, قاعده افزایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/871932/