مدیریت منابع انسانی سبز؛ الگویی برای پایداری در سازمان های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی)

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر پایداری سازمانی اداره کل ورزش وجوانان استان خراسان شمالی است. روش شناسی: پژوهش حاضر از حیث هدف و شیوه گردآوری داده ها به ترتیب کاربردی و توصیفی-پیمایش از نوع همبستگی است. جهت تعیین روابط علی ومعلولی مابین متغیرها از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق عبارت است از کارکنان اداره کل ورزش وجوانان خراسان شمالی. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد مدیریت منابع انسانی سبز (سخاوالکر و تادانی، 2013) و پایداری سازمانی (کارکولیان و همکاران، 2015) انجام شده است که پس از تائید روایی صوری و محتوایی و پایایی، مابین نمونه ها توزیع شده اند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که فعالیت های انجام شده در اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی به عنوان نمونه موردی، بیشترین همسویی را با استانداردهای مدیریت منابع انسانی سبز به میزان 63 درصد دارند. آگاهی از استانداردهای منابع انسانی سبز در سطح کمتر از میانگین قرار دارد. براساس نتایج معادلات ساختاری می توان مشاهده نمود که استانداردهای منابع انسانی سبز بر پایداری به میزان 89/0 در این سازمان موثر است. نتیجه گیری: یافته های تحقیق نشان داد که وضعیت آگاهی از منابع انسانی سبز از دیگر ابعاد ضعیف تر بوده و این در حالی است که بیشترین تاثیر بر اساس نتایج مدل ساختاری بر روی پایداری سازمان به میزان 58/0 ملاحظه می شود. ازاین رو پیشنهاد می شود که سازمان ورزش وجوانان خراسان شمالی با برگزاری دوره های آموزشی و اطلاع رسانی مناسب در خصوص منابع انسانی سبز در تقویت این بعد بکوشد. همچنین، وضعیت فعالیت های منابع انسانی سبز مناسب است لذا به مدیران پیشنهاد می شود تا در تداوم فعالیت های مربوطه کوشا باشند.

Keywords:

مدیریت منابع انسانی سبز , پایداری سازمانی , مدل سازی معادلات ساختاری , اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی