مریم مختاری دینانی - استادیار مدیریت ورزشی دانشگاه الزهرا(س)

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین سبک تفکر و خودکارآمدی مدیران ورزشی بود. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش شامل 114 نفر از مدیران ادارات ورزش و جوانان شهرستان های استان تهران بود. نمونه آماری تحقیق برابر با جامعه (تمام شمار) درنظر گرفته شد. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های سبک تفکر استرنبرگ (1991) و خودکارآمدی نظامی، شوارتزر و جروسلم (1996) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه و به ترتیب ضرایب 82/0 و 74/0 بدست آمد. روش تحلیل داده های تحقیق در ارتباط سنجی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و در مقایسه سنجی، t مستقل بود. یافته ها: نتایج نشان داد وضعیت خودکارآمدی مدیران ورزشی متوسط است. به علاوه، بین همه سبک های تفکر با خودکارآمدی رابطه مثبت معنا داری وجود داشت (05/0p≤). همچنین، بر اساس ضرایب بدست آمده در تحلیل رگرسیون، در بین سبک های تفکر مدیران ورزشی، سبک های تفکر قانون گذار، کلی نگر، آزاداندیش، برون گرا و سلسله مراتبی پیش بینی کننده های قویتری برای خودکارآمدی مدیران ورزشی هستند (05/0p≤). نتیجه گیری: با توجه به متوسط بودن میانگین خودکارآمدی مدیران ادارات ورزشی و ارتباط سبک تفکر با خودکارآمدی مدیران ورزشی، لازم است مسئولان بالادستی سازمان نسبت به فراهم کردن زمینه های آموزش سبک تفکر برای مدیران ورزش و کل سازمان اقدام نمایند.

سبک تفکر, خودکارآمدی, مدیر, ورزش