زهرا کریمی - کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه صنعتی شاهرود
رضا اندام - دانشیار مدیریت ورزشی دانشگاه صنعتی شاهرود

چکیدههدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تعلل در کار و ارتباط آن با خودکارآمدی و ابعاد کما ل گرایی در بین کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان همدان بود.روش شناسی: نمونه ای تصادفی از کارکنان به حجم 110 نفر انتخاب و اطلاعات جمع آوری شده توسط پرسش نامه های تعلل ورزی تاکمن (1991)، کمال گرایی فلت (2005) و خودکارآمدی شوارتز (1999) با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای، تی مستقل، تحلیل واریانس، توکی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج گویای شیوع 7/19% تعلل در میان کارکنان بود. در حالی که رابطه معناداری بین کارکنان با تحصیلات مختلف و بین مردان و زنان به دست نیامد. نتایج نشان داد میزان شیوع تعلل در بین کارکنان متاهل/ مجرد، مدیر/کارمند و افراد با سن و سابقه خدمت مختلف، تفاوت معناداری داشت. همچنین، نتایج نشان داد تعلل با خودکارآمدی و کمال گرایی مثبت رابطه منفی و با کمال گرایی منفی رابطه مثبت داشت. نتایج رگرسیون چند متغیره نشان داد، خودکارآمدی 10 درصد تعلل را پیش بینی می کند.نتیجه گیری: با تعدیل کمال گرایی منفی و افزایش خودکارآمدی و کمال گرایی مثبت، می توان میزان تعلل را در بین کارکنان سازمان ها کاهش داد و به بازده بیشتری دست یافت.

تعلل, ورزش کمال گرایی مثبت, کمال گرایی منفی, خودکارآمدی