خسرو انوشیروان و شکوفایی فرهنگ و تمدن ایران در دوره ساسانیان
عنوان مقاله: خسرو انوشیروان و شکوفایی فرهنگ و تمدن ایران در دوره ساسانیان
شناسه ملی مقاله: JR_JISUK-16-31_002
منتشر شده در شماره 31 دوره 16 فصل در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JISUK-16-31_002
منتشر شده در شماره 31 دوره 16 فصل در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
شهرام جلیلیان - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز.
نجم الدین گیلانی - دکترای تاریخ محلی، پژوهشگر فرهنگ و تمدن ایران و اسلام.
خلاصه مقاله:
شهرام جلیلیان - دانشیار گروه تاریخ دانشگاه شهید چمران اهواز.
نجم الدین گیلانی - دکترای تاریخ محلی، پژوهشگر فرهنگ و تمدن ایران و اسلام.
شکوفایی فرهنگ و تمدن یک سرزمین پیوند تنگاتنگی با خردمندی و فرهیختگی فرمانروایان آن دارد و اگر این ویژگیها با بردباری و آزاداندیشی یک فرمانروا همراه شود، نخبگان و اندیشمندان به سوی او روی خواهند آورد. خسرو انوشیروان (531-579 م.) پادشاه فرهیخته و خردمند ساسانیان، چنان که منابع تاریخی ایرانی و ناایرانی گواه اند، هم دانش دوست بود و هم آکنده از بردباری دینی و آزاداندیشی. ازاین رو، در دوره فرمانروایی او دانشمندانی از دیگر سرزمین ها به ایران آمدند که یک نمونه آن، ورود فیلسوفان و پزشکان بیگانه به شهر جندیشاپور در خوزستان بود. خسرو انوشیروان که شیفته دانش و فلسفه بود و همیشه با فیلسوفان و اندیشمندان گفت وگوها و هم اندیشی داشت، تلاش زیادی هم برای گردآوری کتاب های علمی هندی و یونانی و ترجمه ی آنها به زبان پهلوی (= فارسی میانه) انجام داد. همچنین خسرو انوشیروان برای گستراندن امنیت در ایران، نهادینه کردن فرهنگ کار و کوشش و ایجاد همدلی و یکپارچگی در کشور، که همگی از زمینه های پیدایش و شکوفایی فرهنگ و تمدن ها بوده اند، فعالیت های زیادی کرد. در این پژوهش، کوشش خواهد شد با سودجستن از منابع تاریخی و به روش توصیفی تحلیلی، به اقدامات خسرو انوشیروان برای شکوفایی فرهنگ و تمدن ایرانی پرداخته شود
کلمات کلیدی: خسرو انوشیروان, فرهنگ و تمدن, دانش دوستی, کار و کوشش, جندی شاپور
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/872302/