تاثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی و محافظه کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی با روش مدل سازی معادلات ساختاری در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سازوکارهای نظام راهبری شرکتی و محافظه کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی است. به این منظور اطلاعات مربوط به 78 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال­های 1389 تا 1394 موردمطالعه قرارگرفته اند. برای تجزیه وتحلیل فرضیه ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده می شود. در این پژوهش از خطای پیش­بینی سود و فرصت­های رشد (شامل Q توبین و نسبت فروش بازاری به فروش دفتری) به عنوان شاخص­های اندازه­گیری عدم تقارن اطلاعاتی استفاده شده است. پس از اطمینان یافتن از برازش قابل قبول الگوهای اندازه گیری و ساختاری پژوهش، نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مستقیم محافظه کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی و تاثیر معکوس نظام راهبری شرکتی بر عدم تقارن اطلاعاتی است. همچنین نتایج نشان می­دهد سازوکارهای داخلی نظام راهبری شرکتی که شامل اندازه هیئت مدیره، نسبت مدیران غیرموظف در هیئت مدیره و تفکیک نقش مدیرعامل از ریاست هیئت مدیره است بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیرگذار نیست؛ اما سازوکارهای خارجی نظام راهبری شرکتی که شامل مالکیت نهادی، مالکیت عمده و تمرکز مالکیت است بیانگر تاثیر این عوامل در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می باشد.

Keywords:

نظام راهبری شرکتی , محافظه کاری , عدم تقارن اطلاعاتی , روش مدل سازی معادلات ساختاری