محمد آقاپور صباغی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
سعید یزدانی - استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
حبیب اله سلامی - استاد دانشگاه تهران
غلامرضا پیکانی - دانشیار دانشگاه تهران

نگاهی به گذشته نشان می دهد که مشکل کم آبی همواره در ایران وجود داشته و این مسئله مربوط به نسل یا دوره ای خاصی نمی باشد. لذا توجه به مصرف بهینه از منابع و حرکت در راستای بهره برداری پایدار از منابع موجود، ضروری است. در این تحقیق سعی شده است که دو هدف تامین پایداری مصرف منابع آب و بهینه سازی مصرف بین دوره ای این منبع در منطقه مورد مطالعه با استفاده از نظریه های اقتصادی مورد نظر قرار گیرند. در این مطالعه با استفاده از یک الگوی برنامه ریزی ریاضی پویا سطح زیر کشت محصولات مختلف برای 5 دوره آتی استخراج گردیده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش های مدرن آبیاری در منطقه تا حد زیادی می تواند مشکل کمبود منابع آبی را حل نموده و آب لازم در جهت کشت زمین های آبی منطقه را فراهم نماید. همچنین بیانگر آن است که کاربرد روش های نوین آبیاری ارزش حال درآمدها و برگشتی به منابع آب را در تمام الگوها افزایش خواهد داد. همچنین با توجه به این نتایج، کشت محصول چعندرقند بیشترین هزینه را به منابع آبی منطقه تحمیل می کند. لذا تمامی الگوها این محصول را از الگوهای بهینه پیشنهادی حذف می کنند. ضمن آنکه، محدود کننده ترین عامل تولیدی در منطقه مورد مطالعه منابع آبی بوده و ارزش این نهاده در الگوهای حداکثر سازی ارزش افزوده همواره بیشتر از الگوهای حداکثر سازی درآمد ناخالص می باشد

پایداری، مصرف بهینه، آب، کبودرآهنگ