معصومه رنج بخش - مربی-دانشکده ادبیات و علوم انسانی- دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثر بخشی نوروفیدبک در میزان تکانشگری و حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه انجام شد، روش پژوهش کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با (طرح پیش آزمون – پس آزمون) گروه گواه بود، از میان جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه شهر تهران در نیمه اول سال 1397 ، نمونه آماری به تعداد 24 با لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گشته و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار داده شد و سپس گروه آزمایش تحت 30 جلسه درمان نوروفیدبک قرار گرفت، گروه کنترل در این مدت هیچ گونه مداخله روانشناختی را دریافت نکرد. هر دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با پرسشنامه سوانسون-نولان و پله ام و خرده مقیاس فراخنای ارقام مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس، برای آزمون فرضیه ها) با استفاده از نرم افزار SPSS-21 استفاده گردید. نتایج نشان داد که نوروفیدبک در میزان تکانشگری و حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه با اثربخشی معناداری همراه می باشد. پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در طراحی برنامه های آموزشی و درمانی کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه استفاده گردد.

اختلال بیش فعالی همراه با نقص در توجه، حافظه کاری، کودکان، میزان تکانشگری، نوروفیدبک