سعیده مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه پیام نور همدان
فریدون یزدانی - استاد یار دانشگاه پیام نور همدان ، ایران

جهانی شدن بعنوان یک فرایند گریز ناپذیر در قرن بیست و یکم درابعاد سه گانه خود ( اقتصادی ، سیاسی و فرهنگی) آموزش و پرورش را دستخوش تغییر و تحول می نماید، از این رو شناسایی ویژگی ها و آثار این فرایند بر آموزش و پرورش ( و به عبارتی جهانی شدن تعلیم و تربیت ) یکی از وظایف اصلی هر نظام تعلیم و تربیت و از جمله نظام آموزش و پرورش ایران می باشد. در این میان می توان به پیامدهای اقتصادی جهانی شدن برای نظام آموزش و پرورش از جمله توجه بیشتر بر آموزش های فنی و حرفه ای و استفاده بیشتر از تکنولوژی اطلاعات، و پیامدهای بعد سیاسی جهانی شدن از جمله کمرنگ شدن نظارت و تسلط دولت و حکومت بر نظام تعلیم و تربیت و پیامدهای بعد فرهنگی جهانی شدن از جمله ترویج فرهنگ غرب و کمرنگ شدن ویژگی های بومی و به مخاطره افتادن هویت ملی و ارزش های دینی در برنامه های درسی مدارس اشاره کرد. از طرفی می توان به برقراری ارتباطات فرهنگی بیشتر و شناخت سایر فرهنگ ها به عنوان فرصت های پیش روی تعلیم و تربیت توجه نمود. بنابراین دیدگاه جهانی شدن فرصتها و چالش هایی را برای نظام تعلیم و تربیت به طور عام و برای ایران بطور خاص پدید می آورد. که با بهره گیری از این فرصت ها و باشناخت بهتر چالش ها می توان به حفظ میراث های فرهنگی و اعتلای نظام تعلیم و تربیت در راستای جهانی شدن پرداخت .تبیین و تحلیل این فرصتها و تهدیدها از جمله اهداف این مقاله است.

اقتصادی، سیاسی، تکنولوژی، تعلیم و تربیت، ارتباطات فرهنگی، فرصت ها و چالش ها