شناسایی معیارهای کیفیت و اثربخشی یادگیری ترکیبی درآموزش عالی

یادگیری ترکیبی به عنوان یک روش یادگیری شامل یادگیری چهره به چهره، یادگیری الکترونیک زنده و یادگیری به شیوه خاص است و می توان اشاره کرد که ترکیبی از وسایل ارتباطی مختلف با فناوری هایی همچون یادگیری الکترونیک، پشتیبانی الکترونیک عملکرد و شیوه های مدیریت دانش که برای ارائه آموزش استفاده می شود. لازم به ذکر است که در جهان پرشتاب امروز فناوری اطلاعات و ارتباطات، تحولی عظیم را در زمینه آموزش و یادگیری ایجاد کرده است، به طوری که امروزه آموزش های الکترونیکی در حال جایگزین شدن با شیوه های آموزش سنتی است. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده است که آموزش های الکترونیکی صرف نیز دارای محدودیت های خاص خود هستند و نمی توانند به طور کامل جایگزین آموزش سنتی ( چهره به چهره ) شوند. بنابراین با وجود مزایا و معایب هر دو روش آموزشی، متخصصان امور آموزشی سعی می کنند تا روش های مختلف را با هم ترکیب کنند و معتقدند که یادگیری ترکیبی، یک رویکرد اثربخش برای حل این مشکلات است. هدف مقاله حاضرشناسایی معیار های کیفیت و اثربخشی در یادگیری ترکیبی در آموزش عالی می باشد و می توان اشاره کرد که یادگیری ترکیبی در آموزش عالی دارای معیارها و اثربخشی بالایی می باشد که در تحقیق مورد نظر به واکاوی و کنکاش آن پرداخته شده است.

Keywords:

آموزش عالی , یادگیری ترکیبی , اثربخشی , کیفیت