شیوا عزتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
علی ایاسه - استادیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

پکتین هتروپلی ساکاریدی شناخته شده ای است که، مصارف کارکردی و تغذیه ای فراوانی در مواد غذایی و صنایع مرتبط دیگر پیدا کرده است. استخراج واحد مهم عملیاتی در بازیابی این ترکیب از حالت اولیه خود در دیواره های سلول های گیاهی می باشد. با وجود تقاضای روز افزون برای این محصول، برخی از معایب تکنیک های اصلی استخراج پکتین به ویژه کارآمدی و ثبات ظاهری محصول علاقه به مطالعه در جهت بهبود این فرآیند با اتخاذ برخی از فناوری های جدید را برانگیخته است. به نظر می رسد انرژی مایکروویو و اولتراسوند انتخاب های محتمل تری باشند، اما در بین این فناوری ها، افزایش راندمان استخراج با فرآیند آنزیمی و استفاده از آب مادون بحرانی برای جایگزین کردن با آب اسیدی به عنوان حلال، نیز وجود دارند. بررسی حاضر به بحث در مورد تفاوت های ظریف در استفاده از این فناوری های غیر سنتی در استخراج، و مزایا و معایب آنها می پردازد.

پکتین، هیدروکلوئید غذایی، استخراج جامد- مایع، تکنولوژی های جدید