متین یحیوی - کارشناسی ارشد صنایع غذایی عضو مرکز دانش بنیان گروه صنعتی و پژوهشی فرهیختگان زرنام
لیلا کمالی روستا - دکتری صنایع غذایی عضو مرکز دانش بنیان گروه صنعتی و پژوهشی فرهیختگان زرنام
امین سید یعقوبی - دکتری صنایع غذایی عضو مرکز دانش بنیان گروه صنعتی و پژوهشی فرهیختگان زرنام

کورکومین به دلیل ویژگی های سلامتی بخش منحصر به فرد خود به عنوان یک ترکیب موثر در پیشگیری و درمان بیماری ها شناخته شده است. بسیاری از پژوهشگران به دلیل فعالیت بیولوژیکی کورکومین (نظیر ضد سرطان، ضد التهاب، ضد ویروس و ...) به مطالعه بر روی آن پرداختند که نتایج حاکی از موثر بودن این جزء بیولوژیکی در درمان آلزایمر، افسردگی، درد مزمن عضلات، تب، مشکلات قاعدگی، ناراحتی های کلیوی و ... بوده است. علی رغم فعالیت بیولوژیکی منحصر به فرد کورکومین، بهره مندی از خواص آن با مشکلاتی همراه است که از آن ها می توان به قابلیت دسترسی زیستی کم به دلیل میزان جذب پائین، قابلیت حلالیت ضعیف در محلول های آبی و حذف سریع از دستگاه گوارش نام برد. به دلیل مشکلات کاربرد کورکومین، پژوهشگران بسیاری درصدد بررسی بر روی بهبود قابلیت دسترسی زیستی این جزء بیولوژیک با استفاده از سیستم های مختلف انتقال شدند. این مقاله، مروری بر انواع سیستم های انتقال کورکومین و مشتقات آن و نتایج آخرین تحقیقات انجام شده بر روی نانوکورکومین ها می باشد.

نانوکورکومین، دسترسی زیستی، سیستم های انتقال