مقایسه کارآیی حلال های آلی در استخراج لوتئین از برخی منابع گیاهی (ذرت و گل جعفری)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 563

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI25_296

تاریخ نمایه سازی: 26 خرداد 1398

Abstract:

در این پژوهش، استخراج لوتئین به عنوان یک ترکیب کاروتنوئیدی بسیار مهم در سلامت، از منابع غذایی گیاهی شامل پودرهای ذرت و گل جعفری با حلال های آلی مختلف (اتانول، متانول، استون و ان - هگزان) بررسی شد. بدین منظور، ابتدا استخراج یک مرحله ای این ترکیب زیست فعال، با استفاده از هر چهار حلال و از هر دو منبع اشاره شده در مدت زمان 6 ساعت انجام گرفت. نتایج نشان داد که در مورد پودر ذرت، متانول و ان - هگزان بترتیب با 9/94 و 3/10 میکروگرم بر گرم پودر استخراج شده، بیشترین و کمترین کارایی استخراج لوتئین را داشتند. در حالیکه در پودر گل جعفری، عصاره های اتانولی و استونی بدست آمده در همین شرایط، بدون تفاوت معنی داری باهم و بترتیب با 14/54 و 14/48 میلی گرم بر گرم، کارایی بالاتری از دو حلال دیگر داشتند و متانول با 5/45 میلی گرم بر گرم کمترین کارایی استخراج را داشت. همچنین با توجه به محتوای بالای لوتئین در پودر گل جعفری و امکان تجاری سازی تولید این گزانتوفیل از این منبع ارزان قیمت گیاهی و نظر به متداول بودن استخراج چند مرحله ای در کارهای صنعتی، در ادامه ی این پژوهش به منظور بررسی افزایش احتمالی کارآیی با استفاده از استخراج چند مرحله ای و مقایسه آن با فرآیند یک مرحله ای انجام شده، استخراج لوتئین از این منبع با استفاده از حلال استون در چهار مرحله انجام شد. نتایج نشان داد که کارایی استخراج روش چهار مرحله ای (15/83 میلی گرم بر گرم) تاحدودی بهتر از روش یک مرحله ای (14/48 میلی گرم بر گرم) بود.

Authors

مهدی جلالی جیوان

دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، آزمایشگاه کلوئیدهای غذایی و رئولوژی ، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس

سلیمان عباسی

استاد تمام گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، آزمایشگاه کلوئیدهای غذایی و رئولوژی ، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس