بررسی رابطه رشد اجزاء بهرهوری با تراکم کشت و واریته مطالعه موردی پسته کاران شهرستان رفسنجان

در این مقاله با استفاده از مدل مرز تولید تصادفی، تغییرات بهرهوری کل عوامل تولید، برای 298 باغدارپسته و طی دوره سه ساله 87-84 به سه جزء پیشرفت تکنولوژیکی، تغییرات کارایی تکنیکی و تغییرات در صرفه جوییهای مقیاس، تفکیک شده و ارتباط این اجزا با تراکم کشت و واریته، با استفاده از رهیافت آنالیز واریانس مورد بررسی قرار گرفته است. طبقه بندی باغها از روش دالینوس انجام شده و بر اساس آن باغات پسته بر حسب تراکم کشت، به دو گروه باغهای با تراکم کم (کمتر از 800 درخت در هکتار) و متراکم ( بیشتر از 800 درخت در هکتار) تقسیم شد. در نمونه مورد مطالعه، چهار واریته کله قوچی، اکبری، فندقی و احمد آقایی مورد بررسی قرار گرفت. از بین اجزای محاسبه شده از بهرهوری کل عوامل تولید پسته در شهرستان رفسنجان، رشد بهرهوری کل عوامل تولید، تغییرات تکنولوژیکی و تغییرات کارایی تکنیکی، نسبت به تراکم حساس بوده و تاثیرات معنیداری را پذیرفتهاند. با توجه به آزمون حداقل اختلاف معنیدار، ملاحظه میشود باغات با تراکم کمتر به طور معنیداری رشد بهرورهوری کمتری دارند. همچنین در ارتباط با تاثیر واریته، از بین اجزای محاسبه شده از بهرهوری کل عوامل، رشد بهرهوری کل عوامل تولید، تغییرات تکنولوژیکی و تغییرات مقیاس، نسبت به واریته حساس بوده و تاثیرات معنیداری را پذیرفتهاند و با توجه به آزمون حداقل اختلاف معنیدار، واریته اکبری به طور معنیداری از رشد بهرهوری بالاتری نسبت به سایر واریتهها برخورداراست. با توجه به نتایج تحقیق، توصیه میشود همرا با افزایش تراکم، تولیدکنندگان باغهای خود را به تولید واریته اکبری اختصاص دهند.

Keywords:

تراکم کشت , واریته , بهرهوری کل عوامل تولید , پسته , رفسنجان