تاثیر ممانعت کنندگی پروبیوتیک های مختلف بر رشد کپک خاکستری بوتریتیس سینیرا

کپک خاکستری ناشی از بوتریتیس سینیرا یکی از عوامل اصلی آلودگی میوه جات میباشد. این کپک بیش از 200 گونه گیاهی را آلوده می کند و به دلیل روش های مختلف حمله آن، میزبان های متنوع و زنده مانی میسیل یا کنیدی؛ کنترل این قارچ مشکل است. پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های مفیدی هستند که به دلیل خواص ایمنی زایی که دارند سبب بهبود سلامت انسان و حیوان می شوند. بیشتر تحقیقات انجام شده در خصوص این میکروارگانیسم ها در مورد نقش آنها در ممانعت کنندگی سایر باکتری ها است ولی نتایج جدید نشان داده که می توانند از رشد قارچ هم جلوگیری و حتی برخی با مایکوتوکسین ها مداخله کنند. در این تحقیق تاثیر ممانعت کنندگی پروبیوتیک های مختلف (خود پروبیوتیک ها و متابولیت های آنها) بر روی رشد کپک بوتریتیس سینیرای جداسازی شده از توت فرنگی های آلوده مورد مطالعه قرار گرفت. بیشترین میزان ممانعت کنندگی برای متابولیت های ناشی از رشد پروبیوتیک L. Casei در محیط MRS براث و در غلظت 30 درصد بود ولی کمترین برای متابولیت های ناشی از رشد S. boulardii در محیط YNB مشاهده شد. در خصوص رشد همزمان پروبیوتیک به همراه کپک مشاهده شد که بالاترین میزان ممانعت کنندگی برای L. Fermentum و کمترین هم برای S. boulardii بود. نتایج نشان داد که حضور همزمان پروبیوتیک ها در محیط کشت کپک به دلیل خواص رقابتی و یا استفاده از متابولیت های ناشی از رشد پروبیوتیک می تواند در کند کردن رشد کپک خاکستری موثر باشد.

Keywords:

بوتریتیس سینیرا , پروبیوتیک ها , ممانعت کنندگی , کپک خاکستری