لادن قبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا
درنوش جعفرپور - دکتری صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فسا

روش های معمول فرآوری و نگهداری مواد غذایی مانند استفاده از افزودنی ها و نگهدارنده ها و یا فراینده های گرمایی مانند پاستوریزاسیون موجب از دست رفتن ارزش غذایی، تغییر ویژگی های حسی و اثرات منفی بر سلامت مصرف کننده می شود. در چند دهه اخیر تمایل به استفاده از روش های غیرحرارتی افزایش یافته است. پرتودهی مواد غذایی به عنوان یک روش غیرحرارتی کاربرد گسترده ای در صنعت پیدا کرده است. در کار عملی با دستگاه های پرتودهی، ضخامت بسته های مورد پرتوتابی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. با فرآوری مواد غذایی به روش پرتودهی اشعه گاما و نگهداری محصولات با اشعه دهی در حد مطلوب کیفیت مواد غذایی تا مدت زمان های مختلف ثابت مانده و مواد غذایی عاری از وجود باکتری های بیماری زا، مخمرها، کپک ها می کند و رسیدگی، پیری و جوانه زدن میوه ها و سبزی ها را کنترل می کند. ترکیبات شیمیایی مواد غذایی در جهت به در کیفیت مواد غذایی تغییر کرده و در نهایت بعد از اعمال پرتو هیچگونه سمس در مواد غذایی باقی نمی ماند. افزایش دوز پرتودهی برای مواد غذایی تاثیرات شاید منفی روی آن داشته باشد و بهترین دوز برای اکثر مواد غذایی در حدود 4KGy معرفی شده است. در این مقاله کاربرد تاثیر پرتوی گاما بر مواد غذایی مختلف نظیر برنج، سیب درختی، سیب زمینی، کیوی، انگور، کاهو، گندم و فرآورده های گوشتی مورد بررسی قرار گرفته است.

اشعه دهی، پرتوگاما، کنترل کیفیت ماندگاری مواد غذایی