مهران فرج اللهی - دانشیار دانشگاه پیام نور تهران جنوب
الهه بدیعی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان، ایران

  آموزش و پرورش می­کوشد تا به­وسیله آموزش الکترونیک از جدیدترین فناوری­ها در یادگیری برای توسعه، بهبود کارآیی، و  فراهم­سازی عدالت آموزشی بهره گیرد. این پژوهش، با هدف بررسی تاثیر سبک­های آموزش مبتنی بر هوش­های زبانی، فضایی و حرکتی-جسمانی گاردنر، بر پیشرفت تحصیلی در آموزش ترکیبی انجام گرفت. در این پژوهش 60 نفر از دانش­آموزان دختر سال سوم رشته کامپیوتر هنرستان­های کاردانش شهر اصفهان شرکت داشتند، که به­طور تصادفی در دو گروه 30 نفری­ آزمایش و کنترل قرار گرفتند. قبل از پژوهش، دو گروه از نظر نیمرخ هوش های چندگانه و مشخصات زمینه­ای مقایسه شدند و تفاوت معنی­داری­(در سطح05/0p< ) در دو گروه مشاهده نشد. همچنین، از یک پرسشنامه­ پیشرفت تحصیلی معلم ساخته به­عنوان پیش­آزمون و پس آزمون استفاده شد. آموزش در هر دو گروه به­صورت آموزش ترکیبی انجام شد. در گروه آزمایشی، علاوه بر روش مرسوم، از محتوای الکترونیکی محقق ساخته­ مبتنی بر هوش­های چندگانه استفاده شد. جهت تحلیل داده­های آماری از تحلیل کوواریانس چند­متغیری استفاده شد. نتایج پژوهش، به­طور معنی­داری(در سطح05/0p< ) پیشرفت تحصیلی بالاتر دانش­آموزانی را که همراه با محتوای الکترونیک با سبک آموزشی فضایی آموزش دیده­اند، نسبت به دانش­آموزان گروه کنترل نشان می­دهد.

هوش های چند گانه- آموزش الکترونیک- محتوای الکترونیکی- آموزش ترکیبی- تفاوت های فردی