محمد رضا سلیمانی کرمانی - استادیار، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ، تهران، ایران

روسازی های بتنی مانند رویه های آسفالتی با جریان ترافیک، تغییرات محیط زیستی، تغییرات جوی، آلودگی و ... به مرور زمان سطح مقاومتی لغزشی خود را در طول عمر مفید خود ازدست می دهند. علت بسیاری از حوادث جاده ای و بزرگراه ها، به ویژه در شرایط مرطوب، زمانی که کمبود گیرش تایر و سطح می باشد اتفاق می افتد. سطح جاده همیشه باید دارای بافت مناسب باشد که شامل هر دو بافت ریز و بافت درشت می شود. کلیه روشهای احیاء کردن مقاومت لغزشی با یکدیگر متفاوت هستند و انتخاب تکنیک همیشه باید بر اساس کیفیت و ماهیت خاص رویه مورد نظر انجام می شود. اکثر فرایندهای احیا کردن مقاومت لغزشی را می توان در هر زمانی از سال و در سخت ترین شرایط آب و هوایی انجام داد. این روشها می توانند به عنوان یک ابزار ترمیمی کوتاه تا میان مدت ​​برای تعمیر رویه های با ریسک بالا باشد و بسیاری از روشها قابل تکرار مجدد می باشند. این روش­ها دارای فرایند متفاوتی جهت افزایش مقاومت لغزشی هستند و انتخاب روش باید همیشه با توجه به کیفیت و ماهیت خاص روسازی انجام شود. در این مقاله، روش های مختلف احیا کردن مقاومت لغزشی رویه های بتنی معرفی گشته و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و محل استفاده مناسب از آنها توصیه شده است.  

روسازی, ترافیک, مقاومت لغزشی, احیاء کردن