عادل عساکره - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
عبدالرحیم اسدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

وجود خاک­های واگرا در محل احداث پروژه­های راهسازی به عنوان یکی از مشکلات ژئوتکنیکی شناخته شده است. این تحقیق به مطالعه خصوصیات مهندسی خاک­های واگرای طبیعی و تثبیت شده می­پردازد. خاک مورد مطالعه در محدوده نیمه واگرا-واگرا قرار می­گیرد. در این پژوهش ابتدا پتانسیل واگرایی خاک مورد مطالعه (منطقه میناب در استان هرمزگان) توسط آزمایش­های هیدرومتری دوگانه، کرامپ، پین هول و شیمیایی ارزیابی گردیده است، سپس، خاک واگرای مورد مطالعه با خاک سرخ جزیره هرمز و سیمان مخلوط شده و پس از پایان عمل­آوری14 روزه، برروی نمونه­ها، آزمایش­های پین هول، هیدرومتری، شیمیایی و حدود اتربرگ انجام گرفته و میزان تغییرات واگرایی و خواص خمیری خاک مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج آزمایش­ها نشان داده که به دلیل حضور Fe+3در خاک سرخ هرمز و Ca+2 در سیمان، پتانسیل واگرایی به شدت کاهش یافته است. بر اساس آزمایش پین هول افزودن 10 درصد خاک سرخ و بر اساس آزمایش هیدرومتری دوگانه افزودن 10 درصد خاک سرخ و 5/1 درصد سیمان باعث از بین رفتن کامل پتانسیل واگرایی شده است.    

پتانسیل واگرایی, خاک سرخ هرمز, سیمان, تبادل کاتیونی, تثبیت خاک واگرا