اثربخشی آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر افکار انگیزشی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش باهدف تعیین میزان اثربخشی آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویتکننده وسرکوبکنندههای افکار دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تهران انجام شد. روش پژوهش آزمایشیبود. طرح تحقیق شامل طرح دو گروهی آزمایش و کنترل و اجرای پیشآزمون، پس آزمون و پیگیریبود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر دبیرستانهای شهر تهران در سال تحصیلی1393-94بود. سپس از بین دانشآموزانی که در مقیاس انگیزه و اشتیاق مارتین نمره پایین گرفتند 44نفر به تصادف انتخاب و بهطور تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل )هر گروه 22نفر( گماردهشدند. به منظور جمعآوری دادهها برنامه شناختی رفتاری مارتین)تقویتکنندههای افکار:خودباوری،ارزشگذاری، یادگیری متمرکز، سرکوبکنندههای افکار: اضطراب، اجتناب از شکست،کنترل نامطمئن( بر روی دانشآموزان گروه آزمایش در 16جلسه 60دقیقهای به صورت یک بار درهفته اجرا شد. پایایی کلی و پایایی متغیرهای یازدگانه مقیاس مارتین، مورد تایید بود. برای تجزیه وتحلیل؛ جهت اثربخشی برنامه شناختی رفتاری مارتین از روش تحلیل واریانس دو راهه یا یک راهه بااندازهگیری مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش برنامه شناختی- رفتاری مارتین بر تقویتکنندههاو سرکوبکنندههای افکار دانشآموزان دختر مقطع دبیرستان شهر تهران در سه حالت )دوره زمانی( دردو گروه آزمایش و کنترل تاثیر معناداری داشته است).(

Keywords:

تقویتکننده , سرکوبکننده , افکار , برنامه شناختی- رفتاری مارتین , دانشآموزان