حمیدرضا مقامی - دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی
اسماعیل زارعی زوارکی - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی
علی دلاور - استاد دانشگاه، عضو هیئت علمی گروه کند و کاوهای پژوهشهای اجتماعی
داریوش نوروزی - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی

در دهههای اخیر رویکرد سنتی تدریس و یادگیری با ظهور فناوریهای نوین دچار تغییر و تحولاساسی شده است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر سه روش آموزش حضوری، الکترونیکی و تلفیقیبر یادگیری و یادداری دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی میباشد . روش پژوهشحاضر از نوع نیمه آزمایشی بوده است. لازم به ذکر است که در پژوهش حاضر روش نمونه گیریبهصورت غیر تصادفی (در دسترس و داوطلبانه) بوده و روش جایگزینی دانشجویان در گروه هایآزمایش بهصورت تصادفی بوده است. بر همین اساس، از طرح پژوهش نوع پیشآزمون- پسآزمون باگروه کنترل پیشرفته چرخشی 1 استفادهشده است. یافتهها نشان میدهد که در پ یشآزمون بین میزانیادگیری سه گروه تلفیقی، مجازی و حضوری تفاوت معناداری مشاهده نمیشود، ولی در پس آزمونبین میزان یادگیری گروه تلفیقی با میزان یادگیری گروه مجازی و حضوری تفاوت معناداری مشاهدهمیشود. به همین ترتیب بین میزان یادداری گروه تلفیقی با میزان یادداری گروه مجازی و حضوریتفاوت معناداری مشاهده میشود. بر اساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت گه یادگیری تلفیقی به شرطاجرای درست میتوان بر میزان یادگیری تاثیر مثبتی بگذارد.

یادگیری تلفیقی, یادگیری مجازی, یادگیری الکترونیکی, یادگیری حضوری, یادگیری و یادداری