مقایسه شیوه محاسبه نیروی زلزله در استاندارد 84-2800 ایران و IBC 2003

پیشرفت های مهندسی سازه و زلزله و مشاهدات پس از زلزله ها، عامل تغییرات مستمر و تکامل آیین نامه های زلزله دنیا است. با عنایت به لرزه خیزی کشور، بازنگری و ارائه ویرایش های روزآمد از آیین نامه زلزله ایران همگام با سایر کشورهای جهان، ضرورتی انکارناپذیر است. در این راستا بررسی تغییرات آیین نامه کشورهای مختلف مفید و مؤثر است . نظر به این که بسیاری از ساختمان های متداول کشور مشمول محاسبه به روش استاتیکی معادل می شوند و این روش به سبب جامعیت استفاده ، ازاهمیت زیادی برخوردار است، در این مقاله به شیوه محاسبه نیروی زلزله با روش استاتیکی معادل پرداخته می شود . ضریب برش پایه ساختمان با استفاده از چهار فاکتور شامل لرزه خیزی منطقه، درجه اهمیت، ضریب بازتاب و ضریب رفتار ساختمان ،تعیین می شود. در مقاله حاضر پارامترهای مذکور با توجه به آیین نامه ساختمانی بین المللی 2003 IBCبه دست آمده و با پارامترهای موجود در آیین نامه زلزله ایران، مورد مقایسه قرار می گیرد. بررسی های انجام شده و مقایسه فاکتورهای مؤثر بر تعیین نیروی برشی در هر دو آیین نامه نشان می دهد که استفاده از این فاکتورها منجر به مقادیر متفاوتی در دو آیی ن نامه می شود. میزان این تفاوت ها با نمودار و جدول هایی نشان داده می شود. در برخی سیستم های سازه ای و در بعضی خاک ها وپاره ای از مناطق لرزه خیزی، تفاوت دو آیین نامه بسیار فاحش بوده و نیروی برشی محاسبه شده برای آیین نامه ایران، مقادیر بزرگ تری را به خود اختصاص می دهد. از این رو به نظر می رسد در برخی حالت ها، با تدوین رابطه های مناسب بتوان در جهت اقتصادی تر شدن طرح گام برداشت

Keywords:

استاندارد 2800 ایران , IBC 2003 , نیروی زلزله , روش استاتیکی معادل