رقیه محمدپوروشوایی - دانشجوی دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
احمد قنبری - استاد، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
محمد رضا اصغری پور - دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
محمود رمرودی - دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران

امروزه برای داشتن یک نظام کشاورزی پایدار، استفاده از نهاده هایی که جنبه های اکولوژیکی نظام را بهبود بخشند و مخاطرات محیطی را کاهش دهند، ضروری به نظر می رسد. در این راستا، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایع کلا در سال 1395 اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل کودهای شیمیایی، دامی، کمپوست، ورمی کمپوست و عدم مصرف کود آلی و معدنی (شاهد) به عنوان عامل اصلی و کودهای زیستی نیتروکسین، بیوفسفات، نیتروکسین + بیوفسفات، نانوبیومیک و شاهد (عدم کاربرد کود زیستی و نانوزیستی) به عنوان عامل فرعی بودند. اثر تیمارهای کود آلی و معدنی، زیستی و نانوزیستی و برهمکنش آنها بر کلیه ویژ گی های مورد بررسی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. برای کلیه صفات مورد بررسی بیشترین مقادیر در تیمار کود آلی ورمی کمپوست در تلفیق با کود نانوزیستی بیومیک به دست آمد. نتایج تجزیه به عامل ها نیز تایید کننده این مسئله بود. بنابراین با توجه به ضرورت تولید گیاهان دارویی در نظام های زراعی کم نهاده، حفظ محیط زیست و نیل به اهداف کشاورزی پایدار تلفیق تیمار کود ورمی کمپوست و نانوبیومیک جهت بهبود رشد و افزایش عملکرد دانه تاتوره مناسب است.

اسانس, گیاهان دارویی, نانوبیومیک, نظام زراعی کم نهاده, ورمی کمپوست