بررسی اثر اندازه بنه و آغشته سازی بنه با پلی آمین ها بر عملکرد و صفات رویشی و کیفی زعفران

جهت بررسی اثر دو پلی آمین اسپرمیدین و پوترسین بر صفات رویشی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه آموزشی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمارها شامل سه اندازه کوچک (5-3 گرم)، متوسط (7-5 گرم) و بزرگ (10-7 گرم) بنه و غلظت های مختلف پلی آمین (غلظت صفر در آب مقطر، غلظت 5/0 و 1 میلی مولار اسپرمیدین و پوترسین) به همراه شاهد بودند. بیشترین درصد سبز شدن (56/95 درصد) از تیمار پوترسین 5/0 میلی مولار و بیشترین تعداد جوانه جانبی (میانگین 33/8 عدد) از اسپرمیدین 1 میلی مولار به دست آمد. کاربرد پلی آمین، از طول، وزن تر و وزن خشک برگ کاست. بیشترین میزان کلروفیل و عملکرد بنه دختری، به ترتیب از غلظت 1 و 5/0 میلی مولار پوترسین حاصل شد. هر دو پلی آمین سبب کاهش محتوای تام فنلی و افزایش محتوای تام فلاونوئیدی در بنه های در حال رکود شدند، ولی اثر معنی داری بر محتوای نشاسته و کربوهیدرات محلول آن ها نداشتند. تیمار پلی آمین اثر معنی داری بر وزن خشک کلاله و پیکروکروسین نداشت، ولی بر میزان کروسین افزود و در بنه های کوچک، سبب افزایش تعداد گل شد. پوترسین، بیشترین اثر را در افزایش وزن تر کلاله و کروسین داشت. با توجه به نتایج، جهت بهبود صفات رویشی و کیفی زعفران، استفاده از بنه های بزرگ و تیمار آنها با پوترسین، بهترین نتیجه را خواهد داد.

Keywords:

اسپرمیدین , پوترسین , ترکیبات فنلی , کروسین , گل دهی