ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمانهای با مهاربندی برون محور فولادی براساس دستورالعمل بهسازی ساختمانهای موجود

مقاله حاضر در راستای بهسازی لرزه ای ساختمانها است و در پی پاسخ به این سوال، که ساختمانهای فولادی که با سیستم قاب ساختمانی ساده همراه با مهاربندیهای برونمحور و با استفاده از ضوابط استاندارد شماره 2800-v3 و پیوست مربوطه آن طراحی و ساخته میشوند، جوابگوی ضوابط دستورالعمل بهسازی ساختمانها میباشند یا نه؟برای این منظور سه ساختمان 5و 10 و 15 طبقه با سیستم قاب ساختمانی ساده همراه با مهاربندیهای برونمحور مورد بررسی قرار داده شده است، در تحلیلها و مقایسه های انجام شده بر روی این ساختمانها معلوم شد که این نوع سیستم ها، با مقادیر نیروی زلزله پیش بینی شده در آئین نامه، به خوبی جوابگوی ضوابط دستورالعمل بهسازی می باشند، و از این نظر مشکلی وجود ندارد. درمرحله دوم، برای آنکه میزان ضریب اطمینان اضافی موجود در این سیستمها بدست آورده شود، ساختمان 5طبقه با نیروی زلزله ای برابر با 70 %و ساختمانهای 10 و 15 طبقه با نیروی زلزله ای برابر با 60 % نیروی زلزله استاندارد 2800-v3 طراحی شده و مجددا"با ضوابط دستورالعمل با استفاده ازتحلیل استاتیکی خطی و تحلیل استاتیکی غیر خطی در سطح خطر 1 مورد ارزیابی آسیب پذیری قرار داده شده اند.نتایج ارزیابی ها حاکی از آنست که: در تحلیل استاتیکی خطی، تیرهای پیوند در تمام طبقات مورد پذیرش قرار گرفته اند ولی مهاربندها و ستونهای آنها در بعضی از طبقات پذیرفته نشده اند. در تحلیل استاتیکی غیرخطی دوران تیرهای پیوند در هیچ یک از مدلها از سطح عملکرد ایمنی جانی فراتر نرفت و نیروهای حداکثر ایجاد شده در مهاربندها و ستونها تا رسیدن به تغییر مکان هدف، در تمامی مدلها از کرانه پایین ظرفیت آنها کوچکتر بودند. با این ترتیب هر سه ساختمان در تحلیل استاتیکی غیرخطی مورد پذیرش قرار گرفته، ونیازی به بهسازی اعضاء آنها نبود.

Keywords:

آسیب پذیری لرزه ای , سطح عملکرد , معیار پذیرش