تاثیر پایه های سیترنج، سیتروملو و نارنج بر برخی صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و جذب عناصر معدنی لایم کوآت

لایم کوآت هیبرید سیتروفورچونلایی است که از تلاقی کامکوآت و لیمو آب شیرازی یا کی لایم به وجود آمده است. آب میوه آن با داشتن ویتامین ث و اسیدیته بالا، مشابه آب لیموی عمانی است. این ویژگی ها، همراه با مقاومت نسبی به سرما باعث شده که به کشت و کار آن در مناطق شمالی توجه شود؛ زیرا در شرایط آب و هوایی مازندران لیموترش ها با خطر سرمازدگی روبه رو هستند. پایه ها بسیاری از صفات پیوندک (رقم) مانند قدرت رشد، مقاومت به تنش ها، عملکرد و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهند. بنابراین، این آزمایش به منظور بررسی تاثیر پایه های نارنج، سیترنج و سیتروملو بر رشد رویشی، اندازه درخت و جذب عناصر معدنی لایم کوآت در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تکرار انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که نهال های لایم کوآت روی پایه های نارنج (91 سانتی متر) و سیترنج (90 سانتی متر) با رشد عمودی، ارتفاع بیشتری دارد. اما بیشترین قطر نهال (07/7 میلی متر) بر پایه سیترنج مشاهده شد. با این وجود، نهال ها روی پایه سیتروملو بیشترین شاخه جانبی (8/5 عدد) را تولید کردند. بیشترین درصد آب نسبی برگ ها روی پایه نارنج (84/62 درصد) و کمترین آن روی پایه سیترنج (60/54 درصد) ملاحظه شد. بیشترین میزان کلروفیل (84/4 میلی گرم در صد گرم) هم در برگ های لایم کوآت روی پایه سیترنج وجود داشت.تمام پایه ها در جذب ازت، فسفر، پتاسیم، کلسیم و آهن اختلاف زیادی نداشتند، ولی قابلیت جذب منیزیم و منگنز در سیتروملو کمتر از سایر پایه ها بود. براساس نتایج پژوهش حاضر، پایه سیترنج می تواند پایه مناسبی برای لایم کوآت در شرایط آب و هوایی مازندران باشد.

Keywords:

پایه های مرکبات , جذب ترکیبات معدنی , رشد رویشی , قابلیت جذب , لایم کوآت