زهرا فرزونده - کارشناسی ارشد فیزیولوژی واحد توسعه تحقیقات بالینی مرکز آموزش درمانی آیت الله کاشانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
رستم اسفندیاری بختیاری - جراح قلب واحد توسعه تحقیقات بالینی مرکز آموزشی درمانی آیت الله کاشانی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ایران
مجید کبیری - استادیار گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد شهرکرد ایران
فیروزه علیرضایی - کارشناسی ارشد پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ایران

جراحی به عنوان یک روند تشخیصی و درمانی اقدامی است که باعث ایجاد اضطراب در بیماران می شود و هرچه جراحی جدی تر باشد این اضطراب بیشتر است این مطالعه به مقایسه دو روش آموزش پروسه های درمانی چهره به چهره و نمایش فیلم در کاهش اضطراب بیماران قبل از عمل جراحی قلب باز در بیماران زن بستری در بیمارستان آیت اله کاشانی و هاجر شهرکرد می پردازد روش کار در این مطالعه نیمه تجربی 50 نفر بیمار زن کاندید عمل جراحی قلب باز با روش نمونه گیری آسان وارد مطالعه گردیدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون جهت آموزش کلامی چهره به چهره و آموزش از طریق فیلم تقسیم شدند قبل از انجام آموزش پرسشنامه اشپیل برگر در اختیار هر دو گروه قرارداده شد سپس هر دو گروه در رابطه با روند درمان جراحی آموزش داده شدند پس از ان مجددا پرسشنامه مذکور یک روز قبل از عمل توسط بیماران تکمیل گردید اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از امار توصیفی و تحلیلی توسط نرم افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند در این مطالعه یافته ها نشان داد از میان گروه های مورد مطالعه که شمال 50بیمار قلبی بودند 27 نفر 51/9% در گروه آموزش چهره به چهره و 23 نفر 48/1% در گروه اموزش از طریق فیلم قرار داشتند هر دو گروه از نظر سن تحصیلات و نوع عمل با یکدیگر تفاوت معنادار نداشته و همسان بودند نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمره اضطراب آشکار در گروه آموزش از طریق فیلم 47/97+_13/35 بیشتر از گروه آموزش چهره به چهره 41/64+_9/18 می باشد p=0/012 اضطراب پنهان در دو گروه اختلاف آماری معناداری نداشت p=0/61

اضطراب،جراحی قلب باز،آموزش چهره به چهره،فیلم