نیما غضنفری - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت پژوهشکده سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران
بهنام هنرور - مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت پژوهشکده سلامت دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران
هادی رئیسی شهرکی - گروه آمار زیستی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

زمینه و هدف مواجهه فزاینده پرستاران به خصوص پرستان زن شاغل در بیمارستان ها با انواع خشونت علاوه بر تهدید سلامت و امنیت شغلی ایشان تاثیر منفی بر کمیت و کیفیت خدمات ارائه شده توسط آنها نیز دارد این مطالعه با هدف تعیین شیوع و عوامل مرتبط با انواع خشونت اعمال شده بر علیه پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر شیراز انجام شده است روش کار در این مطالعه توصیفی تحلیلی که در سال 1396 انجام شد پرستاران زن در تمامی بیمارستان ها و بخش ها بصورت تصادفی و بصورت توصیفی مثل SPSS مورد مصاحبه حضوری از طریق تکمیل پرسشنامه ای پنج قسمتی قرار گرفتند داده ها با استفاده از نرم افزار تی تست و غیر پارامتریک مثل کای اسکوار من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و در تمام بررسی ها سطح معنی داری زیر 5 صدم مورد توجه قرار گرفت میانه سنی 328 پرستار زن مورد مصاحبه 28 سال بانسبت 1/2 متاهل به مجرد بود میانه دوره زمانی اشتغال 24 ماه و میانه تعداد بیماران تحت مسئولیت در هر شیفت 9 نفر بود 68% از پرستاران زن دوره های آموزشی چگونگی مواجهه با خشونت در محیط کار راطی نکرده بودند بیشترین انواع خشونت اعمال شده بر علیه پرستاران بترتیب خشونت کلامی 68/2% تهدید کلامی 11/94% خشونت فیزیکی 11/35 خشونت قومی 2/35% و ... بود و بیشترین منبع اعمال خشونت بتریتب همراهان بیمار 41/65 % و بیماران 25/44% بودند از نظر تحلیل خشونت کلامی بر علیه پرستاران متاهل انواع خشونت بر علیه پرستارانی که خود سابقه بیماری داشتند تهدید کلامی بر علیه شیفت کارهای صبح و خشونت کلامی بر علیه آنها که سابقه کاری بیشترین در بیمارستان داشتند بطور معناداری بیشتر بود

خشونت،پرستاران زن،بیمارستان،بیماران و همراهان