بررسی تاثیر سرمایه در گردش و انعطاف پذیری مالی بر توان رقابتی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت سرمایه در گردش یکی از مهم ترین مسائل مدیران مالی است و آن ها همواره سعی در تعیین سطحی منطقی جهت سرمایه در گردش دارند. معیار مورد استفاده برای سنجش سرمایه در گردش، دوره چرخه تبدیل وجه نقد می باشد. هنگامی که شرکت از منابع خود به طور منطقی استفاده نماید، بدین معنی که شرکت بتواند درقبال رویدادها و فرصت های غیرمنتظره واکنش نشان دهد این منابع می توانند توان رقابتی ایجاد کنند. در این پژوهش برای انتخاب جامعهآماری از روش حذف سامان مند، نمونه ای شامل 257 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 11 ساله (1381-1391) انتخاب و بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش گشتاور تعمیم یافته استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که دوره گردش دارایی های جاری با توان رقابتی رابطه مثبت و معناداری دارد و دوره گردش وصول حساب های دریافتنی، دوره گردش پرداخت حساب های پرداختنی و دوره چرخه تبدیل وجه نقد با توان رقابتی رابطه منفی و معنا- داری دارد. همچنین بین دوره گردش موجودی کالا، نسبت جاری و نسبت آنی با توان رقابتی شرکت ها ارتباط معناداری وجود ندارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدیریت سرمایه در گردش به طور گسترده ای بر توان رقابتی بازار و بهره وری عملیاتی تاثیر گذار است. توانایی سرمایه در گردش تاثیر مثبتی بر توان رقابتی در بازار محصولات دارد. ولی با کاهش توانایی سرمایه در گردش به سطح مشخصی، این تاثیر گذاری ضعیف خواهد شد.

Keywords:

سرمایه در گردش , انعطاف پذیری مالی , توان رقابتی , چرخهتبدیل وجه نقد