تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر میزان پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی ریحان
عنوان مقاله: تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر میزان پروتئین محلول و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی ریحان
شناسه ملی مقاله: JR_JCT-9-3_003
منتشر شده در شماره 3 دوره 9 فصل در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_JCT-9-3_003
منتشر شده در شماره 3 دوره 9 فصل در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
سارا فرسرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، مشهد، ایران
محمد مقدم - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
سارا فرسرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، مشهد، ایران
محمد مقدم - دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، مشهد، ایران
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر برهمکنش تنش شوری و کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیولوژیکی ریحان می باشد.
مواد و روشها: آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار سطح شوری آب آبیاری (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم) و پلیمرسوپرجاذب (عدم کاربرد، آکوازروب، تراکوتم و استاکوزورب) انجام شد. صفات مورد ارزیابی شامل پروتئین محلول، فعالیت آنزیم های آنتیاکسیدانتی، محتوای مالون دی آلدئید و تولید اسانس بودند.
نتایج: فعالیت آنزیم های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و پلیفنل اکسیداز در چین اول برداشت و در شوری بالا (120میلی مولار) بهترتیب تحت کاربرد آکوازورب، تراکوتم، تراکوتم و آکوازورب 68/52، 10/73، 07/68 و 35/75 درصد کاهش یافت و در چین دوم برداشت نیز در بالاترین سطح شوری (80 میلیمولار) فعالیت این آنزیم ها بهترتیب تحت تاثیر کاربرد آکوازورب، تراکوتم، آکوازورب، تراکوتم و تراکوتم 6/37، 5/62، 38/46، 06/43 و 47/38 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش یافتند. با افزایش شوری میزان اسانس کاهش یافت و کاربرد سوپرجاذب تراکوتم موجب افزایش آن شد. در چین اول برداشت بین مالون دی آلدئید و گایاکول پراکسیداز همبستگی مثبت (751/0) مشاهده شد و در چین دوم آسکوربات پراکسیداز و پروتئین دارای همبستگی منفی (753/0-)، سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز (848/0)، مالوندی آلدئید و گایاکول پراکسیداز (789/0) و مالون دی آلدئید و آسکوربات پراکسیداز (743/0) همبستگی مثبت داشتند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاربرد سوپرجاذب ها در شرایط تنش شوری توانست از شدت این تنش بکاهد و از این طریق سبب کاهش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی و میزان مالون دی آلدئید شود، ولی پروتئین محلول و تولید اسانس را افزایش داد.
کلمات کلیدی: آسکوربات پراکسیداز, سوپراکسید دیسموتاز, کاتالاز, گایاکول پراکسیداز, مالون دی آلدئید
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/875568/