دنیا ضیافت دوست عابد - کارشناس ارشد فیزیولوژی، ، دانشگاه آزاد سلامی واحد همدان، دانشکده علوم پایه، همدان، ایران
ناصر میرازی - دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم پایه، گروه زیست شناسی، همدان، ایران

هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضد دیابتی عصاره هیدروالکلی برگ گیاه شنگ و سطح سرمی انسولین در موش های صحرایی نر سالم و دیابتیک می باشد.  مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به شش گروه 7 تایی شامل: کنترل، دیابتی (60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوتوسین داخل صفاقی)، گروه های تجربی دیابتی (تحت درمان با  عصاره شنگ با دوز 200، 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و دیابتی تیمار شده با داروی متفورمین (500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم شدند. درمان به مدت10 روز انجام شد. قند خون به طور روزانه اندازه گیری شد. در پایان آزمایش نمونه خون جهت اندازه گیری انسولین و نمونه بافت پانکراس جهت بررسی های بافت شناسی تهیه شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: تیمار موش های دیابتی با استفاده از دوز800 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره شنگ نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری (05/0(p< سبب کاهش سطح گلوکز پلاسما شد. همچنین استفاده از دوزهای 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره توانست به طور معنی داری سبب کاهش گلوکز پلاسما نسبت به گروه دریافت کننده متفورمین شود (05/0 p<و 01/0(pنتیجه گیری: تجویز عصاره هیدروالکلی برگ گیاه شنگ احتمالا به دلیل دارا بودن ترکیبات فلاونوئیدی و فنولی، قادر است سبب کاهش گلوکز و افزایش انسولین خون در حیوانات دیابتی شود.

دیابت, شنگ, گلوکز, موش صحرایی