رابطه بین ساختمان های هوشمند و معماری پایدار

ساختمان هوشمند از فناوریهای نوین ساخت و ساز در عرصه معماری است که کنترل مصرف انرژی را بر عهده میگیرد و علاوه بر ایجاد آسایش و امنیت در ساختمان به بهینه- سازی مصرف انرژی و کاهش اتلاف آن و صرفه جویی در زمان و هزینه های نگهداری از ساختمان کمک بسیاری میکند. استفاده از سیستمهاى ساختمانى هوشمند در ساختمانهاى امروز و پاسخ به موقع نسبت به تغییرات در شرایط محیطى مانع از هدر رفتن انرژى و نیز موجب دوام و افزایش عمر بیشتر در ساختمانها مىشود. این امر در سطح کلان موجب افزایش پایدارى محیطى مى شود که از ضرورتها، اصول و اهداف طراحى معمارى پایدار محیطى است. یک ساختمان هوشمند ساختمانی است که در بر دارنده محیطی پویا و مقرون به صرفه به وسیله یکپارچه کردن چهار عنصر اصلی یعنی سیستمها، ساختار، سرویسها و مدیریت و رابطه میان آنها میباشد. این یکپارچگى موجب کارایى بهتر ساختمان، بهره- گیرى مناسب از انرژى و نیز افزایش عمر ساختمان مىشود که این امر دستیابى به پایدارى هاى محیطى، اقتصادى و اجتماعى را ممکن مى سازد .. در معماری معماری پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی وآلودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام پایدار، بنا خود را با شرایط اقلیمی منطقه تطبیق داده و ارتباط متقابلی با آن برقرار میکند. بطوری که بر اساس گفته ی ریچارد راجرز (سال1388 صفحه 36 ) ساختمان ها مانند پرندگان هستند که در زمستان پرهای خود را پوش داده و خود را باشرایط جدید محیط وفق میدهند و بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظیم میکنند. به جهت نزدیک کردن هرچه بیشتر یک بنا به شاخص های معماری پایدار ، روشهای متفاوتی وجود دارد . در این مقاله بررسی خواهد شد که ایا ساختمان هوشمند می تواند در صرفه جویی انرژی موثر باشد و به چه میزان ما رابه سمت معماری پایدار هدایت کند

Keywords:

معماری پایدار , هوشمند سازی , معماری هوشمند و ساختمان های هوشمند , الودگی , دمای اسایش