مصطفی زاهدی راد - کارشناسی ارشد گروه مهندسی صنایع دانشگاه ایوانکی
مهدی بشیری - عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد

در این مقاله، مسئله زمان بندی پروژه تحت محدودیت منابع (RCPSP) با استفاده از ماتریس وابستگی روابط (DSM) به صورت فازی را با مسئله زمان بندی پروژه با محدودیت منابع پایه به صورت فازی در یک پروژه احداث در دنیای واقعی مقایسه و بررسی می کند. در ابتدا اعداد فازی مثلثی را مطرح نموده و مسئله زمان بندی پروژه با محدودیت منابع و در شرایط عدم قطعیت مدت زمان را بر اساس تایخچه ارائه می دهیم. سپس جهت رسیدن به هدف اصلی به مدل پایه اعتماد نکرده و روی مفهوم مدت زمان تبادل اطلاعات یا ماتریس وابستگی روابط پیشنها داده می شود. این مدل سازی نسبت به مدل سازی پایه این مزیت را دارا می باشد که مدت زمان تبادل اطلاعات در آن درنظر گرفته شده است. در نهایت به دو روش مدل سازی مسئله زمان بندی پروژه تحت محدودیت منابع در شرایط عدم قطعیت مدت زمان فعالیت ها برگرفته از تاریخچه کارهای گذشته و به همراه مدل سازی جدیدی که در این مقاله ارائه شده با استفاده از یک سری آزمایش و تست روی بازه های زمانی فنتایج نمایش داده می شود. نتایج را با روش دقیق RCPSP که در تاریخچه ارائه شده مقایسه می کنیم و نشان خواهیم داد که حل با استفاده از ماتریس وابستگی روابط بر مدل پایه غلبه می کند و این حالت از مدل پایه در بازه های زمانی متفاوت در حل، عملکرد بهتری را دارا است.

زمان بندی پروژه، محدودیت منابع اعداد فازی مثلثی، مدت زمان تبادل اطلاعات، ماتریس وابستگی روابط